maandag 20 oktober 2014

De dekens

De laatste keer dat ik heb geblogd schreef ik over de dekens die we met de Bee gingen haken, breien of quilten.
Wel het is haken geworden iedereen had er zin in!
Nummer 1

Bineke's deken

Wil's deken

Stefanie's deken

Anne-Claudine's deken

Marry's deken

En dan nog een paar van deze dekens, blokken gemaakt door mijn moeder, mijn zus, Wil, de oma van mijn schoondochter, Liesbeth, Bee lid, en ikzelf. Al met al kunnen we 10 dekens inleveren, een geweldig resultaat vind ik.

Vorige week kreeg ik nog 24 blokken van Riek, de zus van Wil, ik heb ze maar even snel aan elkaar gehaakt dat kon nog net. 
Dus met deze laatste die groot genoeg is voor een kinderledikantje komen we op de hiervoor genoemde 10.
Kleindochter Nora (2,9) zei: allemaal hard breien dan is mijn dekentje snel klaar! Dus kunnen we niet stoppen 🎁🎄🎉 voor welke gelegenheid moet ze nog maar even afwachten.

vrijdag 30 mei 2014

Warme dekens

Een tijd terug las ik een artikel op: detantevantjorven.blogspot.com over het maken van warme dekens voor zigeuners in Roemenië. Vorige jaren zijn er truien en sokken gevraagd door Ineke van de Lagemaat (blij dat ik brei) 
Dit jaar doet Ineke wederom een oproep

Het plan is om voor de winter 2014/2015 een flink aantal warme dekens op te sturen naar de Stichting Charis, die hulp biedt aan de zigeuners in Floresti in Roemenië. Wonend in huisjes, die vaak niet veel meer zijn dan een bouwval, waar wind en kou vrij toegang hebben, is het (hart-)verwarmend om weg te kunnen kruipen onder een deken die speciaal voor jou gemaakt is. Baby-, kinder-, en/of éénpersoonsdekens zijn welkom. De dekens mogen gebreid of gehaakt worden. Voor de liefhebbers van quilten; ook dat behoort tot de mogelijkheden.
Leuke ideeën voor zelfgemaakte dekens vindt u bijv. op www.hobbydoos.nl . Op deze site kunt u gratis een patroon downloaden. Breng gerust al uw handwerkende familieleden en kennissen op de hoogte van deze actie. Wellicht een leuk idee om met een groep aan de slag te gaan? 

De actie loopt tot en met 18 oktober 2014. Inleveren/opsturen naar Ineke van de Lagemaat, Papaverlaan 46, 2751 CD Moerkapelle

Met de vrouwen van mijn Bee besproken en die waren vrijwel meteen enthousiast. Ergens in Maart was dat. Iedereen heeft wel wat restjes wol dus gelijk aan de slag. Mijn zusje doet ook mee en binnen no time hadden we al een hele stapel vierkantjes af. Inmiddels is er 1 deken helemaal af (op een paar losse draadjes na) kijk: 

Ik denk dat we genoeg vierkantjes hebben voor nog 2 dekens en we gaan door!

Nu eens even kijken of dit allemaal goed in beeld komt, dit is via de IPhone 

Links:
detantevantjorven.blogspot.com 
www.hobbydoos.nl
http://stcharis.org

dinsdag 18 maart 2014

PAPA

Op vaderdag 2012 schreef ik dit stukje:
Van Anne Doornbos is onderstaand gedicht, steeds als ik het lees moet ik aan mijn vader denken, ik heb mijn vader nog, hij is 91.
Als ik op bezoek ga is hij blij dat hij me ziet maar ik vraag niet: "weet je hoe ik heet?" want waarschijnlijk weet hij mijn naam niet meer, of hij kan er op dat moment even niet op komen.
Hij weet dat ik bij hem hoor en dat is genoeg.
Zijn naam zal ik altijd noemen en ik draag hem immers ook

Inmiddels is mijn vader op 26 februari j.l. 93 geworden
Vanmorgenvroeg is hij overleden, "Uut de tied ekomen", ingeslapen, mijn zus en ik waren er bij.
Als je je vader bijna 65 jaar hebt gehad kun je alleen maar dankbaar zijn, het is heel veel mensen niét gegeven.

Al vanaf die vaderdag in 2012 staat het gedicht van Anne naast mijn computer, het deed en doet me zo aan mijn vader denken. Steeds verder gleed hij weg in een omgeving waar hij niet wilde zijn, niemand niet trouwens. Als je niet meer kunt zeggen wat je wilt, niet meer uit je woorden kunt komen, niemand meer kent... dan wil je er ook niet meer zijn. God luistert niet naar me zei hij in het begin van zijn opname nog wel regelmatig maar ook dat ging over, Hèlp me toch! zei hij tegen de verzorgsters, maar dat mag niet, je moet door tot het bittere einde. Gelukkig is dat einde voor hem er nu. Dat gedicht dat hoort bij mijn vader, hij zal niet vergeten worden, we zullen zijn naam nog vaak noemen; hij had er meer dan 1, voor mijn moeder was hij Jan, voor ons Papa, voor de kleinkinderen Opa, voor de kinderen van mijn dochter en schoonzoon: Opa koekje of opaopa en voor de kinderen van mijn zoon en schoondochter: Opa van der Haar
Nog 1 keer dat gedicht:

Nog ien keer
neem mij nog ien keer bij de haand,
as ik je naom niet meer zal weten
en ook mien eigen ben vergeten
en douwel met mij deur het olde laand.


oons moe hangt net de wasse an de lien,
de rooie stienpeer stiet in volle blui,
van scheuveln woj ja nooit ies mui,
de Lanz stiet stampend veur de dörsmesien.


Een kathedraal boven de lemen deel,
in 't stro een koor van kinderstemmen.
Langzaoman wordt hiel mien wereld heel.


Laot mij dan as eerappelrangen vergaon
Liggen as een wenakker in november.
Maor nuum mien naom, o, nuum mien naom

Dat doen we Pap, dat doen we want we hebben jou niet meer maar wel heel veel mooie herinneringen.